بازگشت
افشای شبکه های تروریستی پاریس
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

جنایات بی مجازات  

 

لوئی دالماس و ژان-لو ایزامبر

Louis Dalmas et Jean-Loup Izambert

 

ب.ای. انفو

B.I. Infos

مرکز مطالعات جهانی سازی، 14 مارس 2013

منطقه : اروپا

مضمون : سرویس های اطلاعاتی



ژان-لو  ایزامبر

جنایات

بی

مجازات


با «جنایات بی مجازات»، نویسنده کل یک سیستم تبانی بین رخبران سیاسی فرانسه و گروه های اسلامگرای تبهکار را آشکار می سازد. از سال 1990 تا 2012، از الجزائر تا سوریه، اتحادیۀ برادران مسلمان در کودتا علیه کشورهای بستر مدیترانه از پشتیبانی پاریس برخوردار می شود. 

گفتگوی نویسنده ژان لو ایزامبر و لوئی دالاماس (از بی.ای انفو شمارۀ 185، مارس 2013) .

بی.ای انفو – لوئی دالاماس : ژوئن 2012 شما از کتاب خودتان تحت عنوان موقتی «خط زرد» خبر دادید که به زودی منتشر خواهد شد. از آن تاریخ عنوان کتابتان را عوض کردید، چرا؟

ژان-لو ایزامبر : ابتدا می بایستی یک سال باید وقت صرف می کردم تا یک ناشر مستقل بین بیست ناشر پیدا کنم که واقعا شایستۀ چنین نامی باشد(1). طی این مدت، تحولات در وضعیت بین المللی نشان داد که رهبران غربی تنها به عبور از خط زرد بین جنگ و صلح بسنده نکردند.

موضوع روشن و شناخته شده است که آنها با به تمسخر گرفتن حاکمیت ملت ها، و لکد کوب کردن منشورهای سازمان ملل متحد، قطعنامه ها و به همین گونه قراردادهای بین المللی به جنگ  دامن می زنند. جنگ های باز علیه لیبی سپس علیه جمهوری عرب سوریه در تداوم جنگ های دیگری بر پا شد که پیش از اینها در شرایط مشابهی علیه افغانستان، عراق، جمهوری فدراتیو یوگوسلاوی و چندین کشور آفریقائی مانند ساحل عاج یا مالی راه اندازی کرده بودند. چنین جنگ هائی گواه بر خواست رهبران همین کشورهای غربی است – ایالات متحدۀ آمریکا، انگلستان و فرانسه به عنوان کشورهای اصلی _ با زیر پا نهادن حقوق بین الملل برای چپاول ثروت ملت ها، تسلط بر محور های بزرگ ارتباطاتی که ایجاد می کنند و سپس مستقر ساختن رژیم های نظامی_مالی. و در این جنگ های استعماری از پشتیبانی نه چندان افتخار آمیز دیکتاتورهای نفتی_مذهبی خلیج فارس و مداخلۀ صندوق بین المللی پول بهره مند هستند. تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران برای جلوگیری از پیشرفت و ایجاد هرج و مرج در این کشور یکی دیگر از مثال هائی است که در اینجا می توانیم مطرح کنیم.

این جنایات از پیش طرح ریزی شده، با گفتگو بین شاهزادگان محصول همان دولت هائی است که همه از اعضای ناتو هستند. عنصر مهم دیگر : هیچ کدامشان مجازات نشده اند، بی پاسخريال به همان اندازه در سطح سیاسیف دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی، دست کم تا امروز.

اروپا_آسیا (اوراسیا)، کلیت صلح علیه جنگ های ایالات متحده.

لوئی دالاماس : چه عناصری احتمالا می تواند جریان رویدادها را تغییر دهد؟

ژان-لو ایزامبر : سه عامل را باید در نظر بگیریم. ابتدا، اوراسیا به میدان می آید و به شکل سیاسی، اقتصادی، مالی و نظامی با همکارانش به پشتیبانی مسکو و پکن. نخستین قدرت جهان بر اساس نظریات صلح جویانه، پیشرفت اقتصادی و اجتماعی و ضد امپریالیستی در حال تشکل است. این موضوع با مراجعه به آلن دو بنوآ(2) در این کتاب مطرح شده است.

چنین امری به این معنا است که با گذشت زمان، از روی میل یا اجبار، تمام مراکز نظامی ایالات متحده در کشورهای اورآسیا باید برچیده خواهد شد و بجای آن نیروهای حافظ صلح مستقر خواهد شد. این جریان می بایستی تا اروپای کوچک ماستریخت و بستر مدیترانه گسترش یابد.

سیاست شناس کامرونی، ژان-پل پوگالا(3) به سهم خود دلایل واقعی جنگ علیه لیبی را به روشنی مشخص می سازد. سپس، بازیگران اصلی اورآسیا در محافل بین المللی جبهۀ مشترکی را تشکیل خواهند داد و یکصدا عمل خواهند کرد. براین اساس، بدون وتوی فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین در شورای امنیت در سازمان ملل متحد، امروز بسیاری از کشورها در سازمان ملل متحد به یکدیگر پیوسته اند، در حال حاضر ما با رویاروئی نظامی اساسی روبرو خواهیم بود. نباید فراموش کنیم که پس از تجربۀ دیپلماتیک بخت برگشته در لیبی، فدراسیون روسیه آشکارا علیه جنگ جدیدی علیه جمهوری عرب سوریه به کشورهای جنگ طلب هشدار داد، کشورهائی مانند ایالات متحده، فرانسه، ترکیۀ اسلامگرای اردوغان و همکارش اسرائیل که راه کار مناسب را در پشتیبانی از گروه های گانگستر و تبهکار اسلامگرا و انجمن برادران مسلمان دیده بودند، مسئولیت سنگینی به عهده گرفتند. و سرانجام سومین عامل که اهمیت کمتری نخواهد داشت، چنین است که این دولتها بذر کین کاشتند.(4)

لوئی دالاماس : به چه معنائی ؟

ژان-لو ایزامبر : فکر می کنید که گودکان فلسطینی که قتل خانواده هایشان را توسط ارتش دولت نژاد پرست و تروریست اسرائیل راد یده اند که طی ده های متمادی قطعنامه های سازمان ملل متحد را زیر پا گذاشته، تنها به پرتاب سنگ علیه متجاوزان بسنده خواهند کرد؟ فکر می کنید سوری ها در سکوت خواهند مرد و در انتظار خودکشی های جنایتکارانۀ گانگسترهای اسلامگرای مسلح شده توسط غرب و ترکیه خاموش باقی خواهند ماند و واکنشی نشان نخواهند داد؟ فکر می کنید لیبیائی هائی که مرگ خانواده هایشان را در انفجار بمب های اورانیوم ضعیف شدۀ ناتو دیده اند و یا شاهد قتل نزدیکانشان توسط گروه های اسلامگرای مسلح شده توسط فرانسه بوده اند، در مقابل قتل عام و تسخیر کشورشان دست روی دست خواهند گذاشت؟

اگر به نقشۀ جغرافیای منازعات کشورهای عربی از سال های 90 نگاه کنید، می بینید که فرانسه همیشه از جریان های پشتیبانی کرده است که موجب بی ثبات سازی کشورها بوده اند. من این موضوع را به عنوان مثال در مناسبات بین رهبران فرانسوی و سازمان های نزدیک به برادران مسلمان نشان داده ام.

وقتی مردم به چنین واقعیاتی پی بردند، واقعیتی که آغاز آن را در تونس و مصر می بینیم، و وقتی که مردم قدرت هائی را که اتحاد مقدس واشینگتن – لندن –پاریس بر آنها حاکم ساخته بیرون راندند، فرانسوی ها همچنان می توانند به صادرات پنیر  به قطر دلخوش باشند.

کاخ الیزه، چهار راه گروه های بزرگ تبهکار

لوئی دالاماس : شما رهبران فرانسوی نیکلا سرکوزی و فرانسوآ هولاند و رهبران اطلاعاتی فرانسه را به دلیل همکار ی با سازمان های تروریستی زیر علامت سؤال برده اید...

ژان-لو ایزامبر : من آنها را زیر علامت سؤال نبرده ام. من آنها را به پشتیبانی از جنایتکارانی که در رابطه با  گروه های افراط گرای اسلامی هستند و هم پیمان شدن با دیکتاتورهایی مانند قطر، عربستان سعودی یا بحرین متهم می دانم.

لوئی دالاماس : در کتابتان نشان می دهید که چگونه «اپوزیسیون» سازی می شود و از چند مورد از رهبران سازمان های اسلامگرا که از پشتیبانی فرانسه در جنگ علیه لیبی و سوریه برخوردار بوده اند نام برده اید. می توانید در اینجا تعدادی از آنها را یادآوری کنید؟

ژان- لو ایزامبر : بی آنکه وارد جزئیات شویم، در مورد نیکلا سرکوزی، پیش از آن که به سال 2007 به مقام ریاست جمهوری انتخاب شود، او چهار بار در چهار دولت «یو ام پی» (حزب دست راستی فرانسه) مقام وزارت داشته که دوبار از چهار بار وزیر امور داخلی بوده است. به همان گونه که نشان داده ام، او وقتی در مقام ها فعالیت می کرد نمی توانست اعضای سازمان اسلامگرای تونسی «النهضت» را نشاسد که به دلیل اتهامات جنائی  توسط پلیس بین المللی تحت تعقیب بود و از آغاز سالهای نود در فرانسه بسر می برد.

برخی از اعضای «النهضت» از آن برگشته و امروز در جبهۀ قدرت حاکم در تونس سیاست خارجی، اقتصادی، مالی و نظامی آن را به نفع قدرت های استعماری هدایت می کنند. علاوه بر این سارکوزی مشوق مداخلۀ نظامی علیه مردم لیبی و مبتکر مناسبات ویژه با کودتاگران اسلامی بوده است. بر این اساس، از آنجائی که رئیس جمهور فرانسه فرماندۀ کل قوای نظامی نیز هست، مسئول نقض قطعنامۀ سازمان ملل متحد در این جنگ و مسئول جنایت علیه بشریت به دلیل کاربرد سلاح اورانیوم ضعیف شده توسط ارتش ناتو می باشد.

لوئی دالاماس : و امرزو، در رابطه با فرانسوآ هولاند؟

ژان-لو ایزامبر : فرانسوی هائی که به او رأی دادند کشف کردند که در واقع او همان سیاست رئیس جمهور پیشین «یو ام پی» (حزب دست راستی فرانسه)  را ادامه می دهد. در انیجا به مسائلی که به وخیم شدن بحران مربوط می شود نمی پردازم  که در کتابم به شکل گسترده مطرح کرده ام.

از سال 1991، هر بار که سوسیالیستها به قدرت رسیده اند، امور دولت را حسابگرانه عمل کرده اند، بی آنکه هرگز سازمان و مدیریت دولت را به نفع فراملیتی های مالی و نظامی زیر علامت سؤال ببرند. چنین رویکردی خاص احزاب اصلاح طلب در تمام جهان است : یعنی مدیریت سرمایه داری در وضعیتی که دچار مشکل می شود. بر این اساس، تروریسم چیزی نیست بجز شیوۀ بیان سرمایه داری در وضعیت بحران که قادرنیست کمترین موازین دموکراسی و نازلترین موانع برای تداوم حیاتش را تحمل کند.

با این حساب من فکر می کنم که وزیر امور داخلی در دولت آیرو، مانوئل وال، بهتر است خودش را یه شکل فروتنانه تری نشان دهد خصوصا وقتی که راست ها را مسئول بازگشت تروریسم معرفی می کند، یعنی موضوعی که او در مجلس ملی در اواسط نوامبر 2012 مطرح کرد. او باید از پاک کردن استبل خودش شروع کند! همان گونه که من در تحقیقاتم به شکل پرسش مطرح کرده ام، وزرای داخلی سوسیالیست و رهبران اطلاعاتی فرانسه، افرادی را پوشش داده اند که از اعضای سازمان های اسلامگرا بوده که مشخصا افرادی بوده اند که به دلیل جرائم و همکاری با سازمان های افراطی و تروریستی توسط پلیس بین الملل تحت تعقیب هستند.

کاخ الیزه به نوعی تبدیل به چهار راه گروه های تبهکار و تمام پاریس به محل ملاقاتهای فرانسه-آفریقا برای بدترین نوع دیکتاتورهای جهان – از قطره تا عربستان سعودی و بحرین – تبدیل شده است. نمایندگان گروه های جنایتکار مانند شورای ملی موقت لیبی یا شورای ملی سوریه را می توانیم نام ببریم. این افراد مآموران امور مالی و سازمان دهندگان گروه هائی هستند که تبهکاری سازمان یافته را در سطوح گسترده و عظیم، حتی در زمینۀ قاچاق مواد مخدر فعال هستند. خیلی مهم است که ببینیم رهبران فرانسه و ناتو به آنها اعتبار می دهند و  برای آنها کمک مالی و نظامی در نظر می گیرند.

مدیران مرگ در پاریس هستند

لوئی دالاماس : ولی امروز، آیا با دولت جدید این گونه موارد کمی تغییر نکرده است؟

ژان-لو ایزامبر : نه، کاملا بر عکس، جنگ علیه سوریه و مالی گواهی می دهد، و به همانگونه ای ادامه می یابد که در زمان سرکوزی –ی – آمریکائی. رئیس جمهور فرانسوآ هولاند و وزیر امور خارجۀ او، لوران فبیوس، مستقیما از انجمنی مانند «دوستان سوریه» پشتیبانی می کنند. این انجمن در واقع نمایندگان جریان های اسلامگرای سنی (عربستان سعودی، قطر، ترکیه، تونس، مراکش)، رهبران ایالات متحده، اتحادیۀ اروپا و نمایندگان بازار سرویس های غربی، مانند شورای ملی سوریه را در بر می گیرد. این سازمان آخری، یعنی شورای ملی سوریه، در واقع چیزی نیست بچز مدیریت مرگ که شبح نظامیان اسلامگرا در سوریه عاملان آن هستند و به حذف نمادهای پان-عربیسم و افرادی که از اعتقادات مذهبی آنها پیروی نمی کنند اشتغال دارند.

علاوه بر این سازمان برادران مسلمان در قلب این جنگ حضور دارند. همان گونه که در این کتاب مطرح کرده ام، یادآوری می کنم که این سازمان چندین بار علیه شهروندان سوری مرتکب جنایات غیر قابل تصوری شده است، که به دورانی بازمی گردد که هنوز از پشتیبانی های مستقیم پاریس در تلاش مجددش برای کودتا برخوردار نبود. تمام سابقۀ تاریخی برادران مسلمان چیزی بجز جنایت، تخریب و قتل نیست. امروز چنین افرادی هستند که مورد پشتیبانی پاریس قرار می گیرند. تعدادی از رهبران «اپوزیسیون» جنایتکار سوریه در پاریس و حومه زندگی می کنند و برخی از آنها از مدتها پیش با مأموران سازمان سیا، ام آی 6 و مأموران سرویس های اطلاعات داخلی فرانسه در تماس بوده اند. بر این اساس، مناسبات ارتش فرانسه و قدرت سیاسی از زمان سرکوزی به حالت وخیمی درآمد و همچنان وخیمتر می شود. نظامیان فرانسه هیچ بلند پروازی خاصی برای تبدیل شدن به مزدور «آقای توتال» یا «آقای آروا» و یا خیلی کمتر برای خدمت به «آقای اسو» ندارند. با این وجود این کاری است که در مالی به آنها واگذار شده، و یا در وضعیت بدتری در افغانستان.

به همان شکلی که در کتاب «جنایات بی مجازات» می توانید بخوانید، مدیریت  ناتو، سربازان فرانسوی در نیروهای اشغالگر در واقع سپر بازار بین المللی مواد مخدر و مراودات تسلیحاتی بین سیا و اربابان جنگ در طیف اسلامگرایان هستند.

فرانسوآ هولاند باید متعهد نتایج جنگهایش باشد

لوئی دالاماس : شما می گویید که دولت فرانسه به گروه های متشکل تبهکار در سوریه را مسلح می سازد. ولی این نقض حقوق بین الملل در سازمان ملل متحد به چه وضعیتی می تواند بیانجامد؟

ژان-لو ایزامبر : رئیس جمهور فرانسه، نخست وزیر و وزیر دفاع، ژان- ایو لو دریان مأموران اطلاعاتی خودشان را به لبنان و سپس به ترکیه فرستادند تا در کنار مأموران ام آی 6 و سیا این گروه های آدم کش را مسلح سازند. در مورد این موضوع من از منابع مختلفی گزارش تهیه کرده ام. سناریو تقریبا مشابه راهکاری است که علیه لیبی به کار بستند. در مقابل چنین واقعیتی، به شکل اجتناب ناپذیری می بینیم که دولت فرانسه در پی جنگ است، و از روی ساده اندیشی فکر می کند که می تواند خودش را از آن در پناه نگهدارد. رئیس جمهور فرانسه، وزیر امور خارجه و وزیر دفاع دولت آیرو باید مسئولیت جنگی را به پا کرده اند عهده دار شوند. زیرا از وقتی که شما مسئولیت پشتیبانی از عناصر جنایتکار را به عهده می گیرید و گروه های تروریست را با نقض قوانین بین المللی برای کاشتن بذر مرگ در کشور دیگری مسلح می سازید، چنین امری به این معنا است که شما دیگر نمی توانید به عنوان همکار وفادار مطرح باشید بلکه دشمنی هستید که با او سیاست بی طرفدارانه نمی تواند سیاست کارکردی داشته باشد. در نتیجه شما باید تمام نتایج جنگ را به عهده بگیرید، یعنی بپذیرید که آماج حرکات جنگی قرار بگیرید. و حتی عدالت حکم می کند که خشونت علیه خشونت سیاسی، اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی دولتهائی که با پاریس، از واشینگتن تا دوحه، لندن، آنکارا و تلاویو  همکاری می کنند به کار برده شود.

لوئی دالاماس : برای هدایت چنین پژوهشی چگونه کار کردید؟

ژان-لو ایزامبر : این پژوهش در دراز مدت امکان پذیر بوده است _ بیست سال _ که از سالهلی 90 تا امروز ادامه داشته است. برای تحلیل سیر تحولی مناسبات بین پاریس و گروه های جنایتکار اسلامی می بایستی به گذشته باز می گشتیم تا روشن شود که دولت های فرانسه در وضعیت بحرانی به تروریسم و خشونت نیازمند بوده اند. در نتیجه، پژوهش های من در محل بین سالهای 90 و 2000 انجام گرفته است. سپس، روی بازیگران اصلی بر اساس دوره های مختلف در مغرب، و بطور مشخص مراکش و تونس متمرکز شدم. این رویکرد به وضعیت اسلام گرایان بستگی داست زیرا در سالهای 90 چندین بار برای ایجاد دولت مغرب اسلامی کودتا کرده بودند. استراتژی ترور که توسط برادران مسلمان در تمام کشور ها بر اساس طرح مشابهی به اجرا گذاشته شده است که من در کتابم توضیح داده ام.

مدیران انجمن ها، همکاران روزنامه نگار، متخصصانی مانند عبدالله امامی، دانشگاهیانی مانند منصف اونانغ ژان پل پوگالا یا فیلسوف آلن بنوآ، حرفه ای خای اطلاعاتی مانند ایو بونه، مدیر قدیمی اطلاعاتی فرانسه، پلیس بین الملل و سرویس های دیگر، حتی نظامی طی صفحات حضور می یابند و از تجربیات، نظریات و اطلاعات گرانبها خودشان در کوران حوادث می گویند. کارهای پر اهمیت آنها، تأملات و بررسی هایشان به پژوهش من در محل ابعاد گسترده ای بخشیده. حالا باید این کتاب را به قلب بحث و جدل سیاسی ببریم زیرا بحران اقتصادی زمین پر بار تبهکاری و بزهکاری در زندگی سیاسی است. همکاران من ریشار لابویر با کتاب «دلارهای ترور» (5) و میشل کولن با کتاب «لیبی، ناتو و رسانه دروغ»(6) دو تا از منابع مهم من برای مناسبات بین قئرت سیاسی ع=غرب و گروه های تروریست اسلامگرا بوده اند.

 

(1)   Il s’agit des Editions 20 cœurs, Paris, www.20coeurs.fr

(2)   Alain de Benoist

(3)   Jean-Paul Pougala

(4) مترجم : که تا کی درو کنند

(5) “Les dollars de la terreur”, par Richard Labévière, Ed. Grasset.

(6)   “Libye, OTAN et médiamensonges”, par Michel Collon, Ed. Investig’Action et Couleur livres, www.michelcollon.info




Jean-Loup Izambert

|ژان-لو ایزامبر : نخستین روزنامه نگاری است که دخالت 40 بانک اروپائی را در بزرگترین سقوط بورس در ژنور ا افشا کرد او کتاب «سقوط 40 بانک» را به سال 1998 منترش کرد. و...


March 16th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی